کد مطلب:231501 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:212

گناهان کبیره و صغیره
71- حسین بن خالد گوید: خدمت حضرت رضا علیه السلام عرض كردم برای ما از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایتی نقل شده كه آن جناب فرمود:

هر كس شراب بنوشد چهل روز نماز او قبول نمی شود، فرمود: راست می گویند.

گفتم: چگونه نماز او در كمتر از این مدت و یا بیشتر قبول نمی گردد؟

حضرت رضا علیه السلام فرمود: خداوند متعال خلقت انسان را اندازه گرفت، مدت چهل روز او را در حال نطفه قرار داد، و چهل روز علقه بود، و پس از این مدت چهل روز مانند گوشت كوبیده بود، و هر گاه كسی شراب خورد تا چهل روز اثر آن در بدن شارب خواهد ماند.

72- معمر بن خلاد از حضرت رضا علیه السلام روایت كرده كه از حضرت رسول صلی الله علیه و آله پرسیده شد:

مؤمن ترسو هست؟

فرمود: آری.

گفته شد بخیل هم هست؟

فرمود: آری.



[ صفحه 451]



گفته شد دروغ هم می گوید؟

فرمود مؤمن دروغگو نیست.

73- علی بن اسباط گوید: حضرت رضا علیه السلام از امیرالمؤمنین سلام الله علیه روایت می كند كه فرمود.

جبین شكسته خود را ظاهر نكن در حالی كه مرتكب كارهای زشتی شده ای، شب ها راحت نباش در حالی كه گناهان زیادی انجام داده ای.

74- عباس بن هلال شامی غلام حضرت موسی بن جعفر علیهماالسلام گوید از امام رضا (ع) شنیدم می فرمود:

هر گاه بندگان گناهانی احداث كنند و ندانند عاقبت آنها چه خواهد شد، خداوند متعال نیز بلاها و گرفتاریها را برای آنها ایجاد خواهد كرد كه آنها هرگز از آن بلاها اطلاعی نداشتند و نمی دانستند چنین بلاهائی در دنیا هست.

75- ابن عرفه گوید حضرت ابوالحسن علیه السلام فرمود:

از طرف خداوند متعال در هر شب و روز یك منادی فریاد می زند:

ای بندگان خداوند اندكی از معصیت خداوند دست بكشید، و اگر چهارپایان چرنده و كودكان شیرخوار، و پیران در حال ركوع نبودند بر شما عذاب فرود می آمد و از هم متلاشی می شدید.

76- حضرت جواد علیه السلام از پدرش از امام رضا سلام الله علیه روایت كرده عمرو بن عبید خدمت امام جعفر صادق علیه السلام رسید، پس از سلام در محضر آن بزرگوار نشست و آیه شریفه «الذین یجتنبون كبائر الاثم و الفواحش» را قرائت كرد، پس از خواندن آیه سكوت نمود.



[ صفحه 452]



حضرت صادق علیه السلام فرمود چرا سكوت كردی؟

عرض كرد میل دارم گناهان كبیره را در قرآن بشناسم.

امام صادق در این هنگام گناهان كبیره را برای او تشریح كرده و فرمودند:

1- بزرگترین گناهان شرك به خداوند است، و در قرآن فرموده هر كس برای خدا شریكی قائل شود پروردگار بهشت را بر او حرام خواهد ساخت.

2- از گناهان بزرگ نومیدی از رحمت خداوند است زیرا كه فرموده از رحمت پروردگار نومید نمی گردند مگر كافران.

3- از گناهان كبیره راحت بودن از مكر خداوند است یعنی انسان به عذاب و غضب خداوند اعتناء نكند، و با كمال آسایش به معصیت و نافرمانی پروردگار خود را مشغول كند، خداوند می فرماید از عذاب و مكر خداوند ایمن نخواهند بود مگر زیانكاران.

4- یكی از معاصی كبیره نافرمانی پدر و مادر است، خداوند سبحان می فرماید كسانی كه از فرمان پدر و مادر سرپیچی كنند بدبخت و ستمكار هستند.

5- از گناهان بزرگ كشتن نفسی است كه خداوند ریختن خون او را حرام كرده، مگر اشخاصی كه به دستور حاكم شرع قتل آنها صادر شده باشد.

خداوند متعال می فرماید جزای كسی كه خون مؤمنی را بریزد دوزخ است و او همواره در آن جا معذب خواهد بود.

6- از معاصی كبیره نسبت دادن زن و مرد مسلمان به زنا است، و به طور كلی نسبت



[ صفحه 453]



هر عمل زشت و فعل حرام را به مسلمان دادن از گناهان بزرگ است.

خداوند در قرآن فرموده: اشخاصی كه مسلمانان را به اعمال زشت و حرام نسبت می دهند در دنیا و آخرت از رحمت و آمرزش پروردگار دور هستند و برای آنان عذاب بزرگی آماده است.

7- از گناهان بزرگ خوردن مال ایتام و تصرف غیر مشروع در اموال آنان است.

خداوند می فرماید: كسانی كه مال ایتام را می خورند مانند این است كه آتش می خورند و زود است كه به آتش دوزخ برسند.

8- از معصیت های بزرگ فرار نمودن از جهاد و دوری از اجتماع مسلمین در جنگ با كفار است.

خداوند می فرماید: هر كس از مسلمانان در روز جهاد با دشمن فرار كند و پشت به جنگ نماید مشمول غضب خداوند شده و در جهنم منزل خواهد كرد، مگر اشخاصی كه از جبهه برگردند و خود را برای حمله بعدی آماده كنند، و یا سربازانی كه از عده ای فرار كرده و خود را به دسته ای دیگر از مجاهدین برسانند.

9- از گناهان بزرگ خوردن ربا و گرفتن بهره و منفعت است.

خداوند می فرماید: كسانی كه ربا می خورند روز قیامت بپا نخیزند مگر مانند آن كس كه شیطان او را آسیب رسانیده و دیوانه شده باشد - رباخواران روز رستاخیز مانند دیوانگان عقل و شعور خود را از دست می دهند، و در آن وادی هولناك حیران و سرگردان بوده و راه به جائی نخواهند برد.

10- از گناهان بزرگ سحر و جادوئی است.



[ صفحه 454]



خداوند متعال می فرماید: همانا دانستند آن كس كه سحر و جادوئی را بخرد و فراگیرد، برای او در آخرت بهره و نصیبی نخواهد بود.

11- از گناهان بزرگ زنا كردن و زنا دادن است.

پروردگار می فرماید: هر كس مرتكب این كار زشت گردد به گناه و حرام خواهد پیوست و مرتكب این فعل قبیح و شنیع روز قیامت عذاب دو چندان خواهد چشید، و در آتش دوزخ به خواری و سرافكندگی جاودان خواهد ماند.

12- یكی از معاصی كبیره دروغی است كه صاحبش را در زشتی و بدكاری فروبرد.

خداوند فرموده: كسانی كه می خرند به عهده خدا و سوگندهای خود بهای اندكی را - یعنی با قسم دروغ منافع خود را در نظر می گیرند - این مردم در آخرت بهره و فائده ای نخواهند داشت.

13- از گناهان بزرگ خیانت در امانت و اموال مسلمین است.

خداوند متعال می فرماید: هر كس خیانت ورزد و اموال مردم را كه در نزد وی امانت شده حیف و میل نماید، با همان خیانت و كار زشتی كه انجام داده در محضر پروردگار حاضر خواهد گردید.

14- از معاصی كبیره ندادن زكاة واجب است.

خداوند می فرماید: به وسیله پولهای اندوخته - طلا و نقره مسكوكه، كه در سابق رایج بود - كه حقوق واجبه آنها پرداخت نشده باشد چهره ها و پهلوها و پشت های صاحبان آنها داغ خواهد شد.



[ صفحه 455]



مقصود جمع كردن اموال است از طریق غیر مشروع و یا اموالی كه حقوق شرعی آنها داده نشود، چه آن پولها كه اندوخته و حقوق آنها را نپرداخته طلا و نقره باشد كه سابقا در دسترس بوده و یا كاغذها و اسكناسها كه اكنون در دست مردم است و مورد معامله می باشد.

15- از گناهان بزرگ گواهی دادن به دروغ است و یا تزویر و كتمان شهادت در هنگامی كه به آن احتیاج پیدا شود.

خداوند می فرماید: هر كس در وقت احتیاج به شهادت گواهی ندهد، دلش آلوده و معصیت كار است.

16- از معاصی كبیره نوشیدن شراب و استعمال مسكرات است.

خداوند متعال از خوردن شراب نهی كرده هم چنان كه از پرستش بتان جلوگیری فرموده است.

17- از گناهان بزرگ ترك نماز از روی تعمد است، و یا هر عملی كه خداوند واجب كرده ترك شود.

خداوند می فرماید: هر كس نماز را از روی تعمد ترك كند، از ذمه پروردگار و پیغمبرش بیرون خواهد شد.

18- از گناهان بزرگ پیمان شكنی و قطع رحم است.

خداوند می فرماید: این گونه از مردمان كه گرفتار این صفت مذموم شوند مشمول لعنت خداوند خواهند شد و برای آنان عاقبت بدی خواهد بود.

حضرت علی بن موسی بن جعفر علیهم السلام فرمود: در این هنگام عمرو بن عبید از



[ صفحه 456]



محضر حضرت صادق علیه السلام بیرون شد در حالی كه گریه اش بلند بود و می گفت: هلاك گردید كسی كه از نزد خود مطلبی گفت، و با شما در علم و فضیلت خصومت ورزید.

مؤلف گوید:

ما این حدیث را با ترجمه و شرح آن در مسند حضرت عبدالعظیم حسنی كه مزار مبارك آن در شهر ری معروف و مشهور است ذكر كرده ایم، جویندگان به صفحه 113 مراجعه كنند.

77- احمد بن عامر طائی از حضرت رضا علیه السلام از پدرانش از علی علیهم السلام روایت كرده كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:

خداوند متعال می فرماید ای فرزند آدم با انصاف با من رفتار نكردی، من از نعمت های خود با كمال محبت به تو می دهم و تو در مقابل معصیت مرا انجام می دهی نیكی ها از جانب من برای تو فرود می آید و در عوض شرهای تو به آسمان ها می رسد.

(یكی از فرشتگان مقرب همواره در شب و روز اعمال زشت تو را به من می رساند.)

78- حضرت رضا علیه السلام از پدرانش روایت كرده كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:

از ما نیست كسی كه با مسلمانان غل و غش كند، و یا به آنان ضرر برساند و یا مكر و خدعه نماید.

79- حضرت رضا علیه السلام از پدرانش روایت كرده كه حضرت رسول



[ صفحه 457]



صلی الله علیه و آله فرمود:

خداوند متعال می فرماید:

ای فرزند آدم گناهان مردم تو را مغرور نكند و از ارتكاب گناه بازت ندارد، و نعمت مردم تو را از نعمت خدا فراموش نسازد.

مردم را از رحمت خداوند ناامید نكن در حالی كه خود به رحمت خداوند امیدوار هستی.

80- و نیز از پدرانش علیهم السلام روایت كرده كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:

پس از خود از سه چیز درباره ی امت خود نگران هستم، گمراهی پس از معرفت، فتنه ها و حوادث گمراه كننده و شهوت دامن و شكم.

81- عبدالله تمیمی از حضرت رضا علیه السلام از پدرانش از علی علیهم السلام روایت كرده كه فرمود:

خداوند متعال كسانی را كه در دین او مجادله می كنند لعنت كرده، و آنها به زبان رسول خدا نیز لعنت شده اند.

82- دارم بن قبیصه از حضرت رضا علیه السلام از پدرانش از علی علیه السلام روایت كرده كه حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود:

كسی كه از گناه توبه كند مانند این است كه هرگز مرتكب گناه نشده است.

83- شیخ مفید به سند خود از حضرت رضا علیه السلام روایت كرده كه فرمود: هر كس شرم و حیاء را از خود دور كرد و هر چه دلش خواست انجام داد



[ صفحه 458]



غیبت ندارد.

84- یاسر خادم از حضرت رضا علیه السلام روایت كرده كه فرمود:

هرگاه والیان دروغ بگویند باران قطع می گردد، و هرگاه زمامداران ستم كنند حكومت از نظرها خواهد افتاد، و هرگاه زكاة اموال پرداخت نشود گوسفندان خواهند مرد.